اثر مصرف زﺋولیت بر میزان بیومارکرهای تخریب، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت ها و کلروفیل کلزا تحت شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی اثر تنش کم آبی و مصرف زﺋولیت بر میزان بیومارکرهای تخریب، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت­ها و کلروفیل کلزا (brassica napus l.) رقم okapi، این آزمایش در پاییز 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. آبیاری در سه سطح (آبیاری بر اساس 80، 130 و 180 میلی­متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس a) به عنوان کرت اصلی، مصرف زﺋولیت در سه سطح (عدم مصرف، مصرف 6 و 12 تن در هکتار) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که از نظر تمامی صفات مورد آزمون بین سطوح آبیاری و کاربرد زﺋولیت تفاوت معنی داری مشاهده شد و اثر برهمکنش تیمارهای آزمایشی تنها بر نشت الکترولیت­ها و محتوی کلروفیل­ها معنی دار بود.  مقایسه میانگین اثر اصلی آبیاری نشان داد، انجام آبیاری بر اساس 180 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس a، بیش ترین میزان مالون دی آلدئید (54/2 نانومول بر میلی­گرم پروتئین)، دی هیدروکسی گوانوزین (60/17 نانومول بر میلی­گرم پروتئین)، دی تیروزین (02/27 نانومول بر میلی­گرم پروتئین) و نشت الکترولیت­ها (55/1 میلی زیمنس بر سانتی متر) و کم ترین محتوی نسبی آب برگ (61/0 درصد) و کلروفیل کل (32/4 میلی­گرم در لیتر) را ایجاد نمود را ایجاد نمود. در شرایط تنش خشکی شدید 180 میلی­متر، مصرف 12 تن در هکتار زئولیت با بهبود وضعیت رطوبتی گیاه منجر به ممانعت از اثر تخریبی تنش خشکی و کاهش میزان نشت الکترولیت­ها تا 99/0 میلی زیمنس بر سانتی متر و کلروفیل a+b تا 75/4 میلی­گرم در لیتر گردید.